Normal_image-3711537

Een kwart van de Wmo-doelgroep ziet door de hoogte van de eigen bijdrage af van hulp. Dat is het resultaat van wetgeving en door de wetgever ook zo beoogd. Gemeenten kunnen cliënten niet voorrekenen hoe hoog de eigen bijdrage uitvalt en hebben daardoor ook geen zicht op het aantal zorgmijders.

De wetgeving biedt gemeenten hiertoe geen mogelijkheid. De VNG pleit er dan ook voor dat de verplichting om de eigen bijdrage via het Centraal Administratiekantoor (CAK) te laten lopen, vervalt. Het CAK zou een optie moeten zijn in plaats van een verplichting.
 
Eigen bijdrage
Met de regeling dat het CAK de eigen bijdrage moet innen, is het voor gemeenten niet mogelijk aan de keukentafel gericht met de eigen bijdrage om te gaan en te signaleren wanneer mensen het financieel niet zelf kunnen bolwerken. De regeling zadelt burgers en gemeenten op met een hoop bureaucratie.
 
Kenmerken eigen bijdrageregeling
  • Met de huidige landelijke regeling bepaalt het Rijk dat de eigen bijdrage nooit meer mag zijn dan de kostprijs van de voorziening. Een gemeente kan, mits dit ook financieel mogelijk is, wel besluiten aan ‘knoppen te draaien’ (bijv. een lagere kostprijs doorgeven aan het CAK) waardoor de eigen bijdrage lager uitvalt.
  • In het Uitvoeringsbesluit Wmo 2015 is vastgelegd wat de maximale eigen bijdrage is die de burger moet betalen. Dat maximum is afhankelijk van het inkomen van de cliënt.
  • Gemeenten kunnen inwoners niet voorrekenen hoe hoog de eigen bijdrage uitvalt: het Rijk heeft bepaald dat alleen het CAK dat mag. Daardoor weten gemeenten ook niet welke inwoner welke eigen bijdrage betaalt. Gemeenten kunnen bij de aanvraag, het gesprek, niet meer doen dan uitleggen dat er een eigenbijdrageregeling is, hoe deze werkt en mensen verwijzen naar of helpen met de rekenmodule bij het CAK.  
  • Het bedrag dat gemeenten aan eigen bijdragen kunnen ‘ophalen’ is vooraf door het Rijk in mindering gebracht op het macrobudget.
De VNG pleit er dan ook voor dat de verplichting om de eigen bijdrage via het CAK te laten lopen, vervalt. Het CAK zou een optie moeten zijn in plaats van een verplichting.
 
Meer informatie
Zie de notitie hier onder voor nadere uitleg en de achtergronden bij ons pleidooi voor aanpassing van de eigenbijdragereling: